Pediatra, opiekun, wychowawca, założyciel i twórca Domu Sierot. Teoretyk i praktyk wychowania dzieci, wielki reformator tej dziedziny, orędownik partnerskiego i podmiotowego traktowania dzieci. Autor książek dla dzieci i o dzieciach.
Właściwie nazywał się Henryk Goldszmit, pochodził ze zasymilowanej rodziny żydowskiej. Początkowo pracował jako lekarz, pisując jednocześnie opowiadania dla dzieci, ale także dla dorosłych – o dzieciach.
Założył i prowadził Dom Sierot dla dzieci żydowskich w Warszawie. Realizował w nim nowatorską wówczas koncepcję wychowania przez nadanie dzieciom podmiotowości, poszanowaniu ich godności i różnych formach samorządności.
Najbardziej tragiczną kartę w jego historii zapisała wojna. Dom został przymusowo przeniesiony na teren getta. Choć Korczak miał możliwości przejścia na aryjską stronę, nie zdecydował się opuścić podopiecznych. 6 sierpnia 1942 został wraz z dziećmi przewieziony do Treblinki, a tam zamordowany, prawdopodobnie 7 sierpnia 1942.
Pamięć Janusza Korczaka upamiętniają liczne szkoły jego imienia, rok UNESCO, numizmatyki i znaczki pocztowe, a także wiele pomników. Uważa się go za prekursora nowego, „emancypacyjnego” podejścia do dzieci i człowieka, który swoim życiem dał świadectwo temu, w co wierzył.
fot: domena publiczna
