Podróżnik, geolog, geograf, badacz i odkrywca. Jako pierwszy Polak indywidualnie okrążył świat w celach naukowych. Uratował tysiące irlandzkich dzieci przed śmiercią.
Paweł Strzelecki był synem zubożałego szlachcica, powstańca kościuszkowskiego i geografa.
Był samoukiem. Od dzieciństwa marzył o podróżach. W 1834 roku wyruszył w 9-letnią podróż dookoła świata. W jej trakcie odwiedził wszystkie kontynenty (z wyjątkiem Antarktydy) prowadząc badania geologiczne, obserwacje meteorologiczne i poszukując zasobów mineralnych. 1840 roku zdobył najwyższy szczyt Australii, który nazwał Górą Kościuszki.
W 1843 powrócił do Europy i obywatelstwo brytyjskie. Rok później otrzymał za swą książkę o Australii Złoty Medal od Royal Geographical Society i został członkiem The Royal Society of London.
Strzelecki był również dyrektorem wykonawczym Brytyjskiego Stowarzyszenia Pomocy, założonego przez grupę arystokratów, bankierów i filantropów, które w czasie Wielkiego Głodu niosło pomoc głodującym w Irlandii. Strzelecki skupił się na dożywianiu i niesieniu pomocy materialnej dzieciom, a nie dorosłym. Zjednał sobie zarówno duchowieństwo protestanckie, jak i katolickie, które miały odtąd pomagać dzieciom niezależnie od ich wyznania. W szczytowym okresie, w połowie 1848 roku, program żywienia w szkołach stworzony przez Strzeleckiego objął ponad 200 tysięcy dzieci. Za swoje zasługi Paweł Edmund Strzelecki został wpisany do galerii bohaterów narodowych Irlandii.
Strzelecki zmarł w 1873 roku w Londynie. W 1997 roku jego prochy sprowadzono do Polski i złożono w Krypcie Zasłużonych Wielkopolan w podziemiach kościoła św. Wojciecha w Poznaniu.
