Zbliżająca się kampania wyborcza każe zapytać partie i stronnictwa polityczne, jak odnoszą się do spraw mężczyzn. Poniżej katalog kwestii, o które chcemy zapytać partie, sztaby i liderów.
Równy wiek emerytalny
Nie ma dziś racjonalnego powodu, aby utrzymywać nierówności emerytalne na niekorzyść mężczyzn. Przywrócenie przez Zjednoczoną Prawicę poprzedniego wieku emerytalnego w sposób nieproporcjonalny poprawiło względną sytuację kobiet – kosztem wszystkich płatników. Polska ma najniższy w Europie wiek emerytalny kobiet i najwyższą w Europie różnicę pomiędzy wiekiem mężczyzn a kobiet. Jednocześnie aż 25% mężczyzn nie dożywa wieku emerytalnego. Pisaliśmy o tym w jednym z pierwszych wpisów na naszym blogu.
Chcemy zapytać partie, czy opowiadają się za równością emerytalną kobiet i mężczyzn.
Przeciwdziałanie wykluczeniu chłopców i mężczyzn w edukacji
Polska jest krajem, w którym istnieje ogromna dysproporcja szans w zdobyciu wykształcenia pomiędzy chłopcami a dziewczynkami. Dziewczynki i kobiety zdecydowanie częściej zdobywają średnie, a potem wyższe wykształcenie. Dysproporcje widoczne są zwłaszcza w humanistyce, pedagogice, naukach społecznych oraz naukach medycznych i weterynaryjnych. Tymczasem chłopcy „wypychani” są do szkół zawodowych i zdecydowanie wcześniej rozpoczynają pracę. Tam, gdzie nierówności działały na niekorzyść kobiet (wyższe stanowiska w nauce, studia doktoranckie, kierunki STEM), sytuacja systematycznie się poprawia. Tam, gdzie było odwrotnie, postępu nie ma.
Zamierzamy więc zapytać partie, co zamierzają zrobić, aby poprawić sytuację chłopców w szkołach. Planujemy zachęcić je do podjęcia systematycznych badań na temat przyczyn gorszych wyników chłopców, zwłaszcza w edukacji językowej, oraz faktu, że częściej „wypadają” z edukacji. Dodatkowo zapytamy, czy zamierzają uruchomić prorównościowe programy wspierające mężczyzn wybierających mniej popularne kierunki, np. medyczne czy pedagogiczne, analogiczne do programów takich jak „Dziewczyny na politechniki”.
Źródło grafiki wprowadzającej wpisu: Creazilla.
Równość dla ojców
Ojcostwo w polskiej Konstytucji – w przeciwieństwie do macierzyństwa – nie podlega „szczególnej ochronie”. Praktyka jest taka, że ojciec traktowany jest jako „gorszy rodzic”. Najczęściej jest to cicha i ukryta dyskryminacja – szczególnie silna w środowiskach takich jak szkoła, przedszkole, służba zdrowia. Pisał o tym bardzo ciekawie Magazyn Kontakt.
Ale także w kluczowych sprawach, takich jak prawo do czasu spędzanego z dzieckiem. Szczególnym przykładem nierównego traktowania ojcostwa jest traktowanie ojców w sądach rodzinnych oraz bezkarność zjawiska alienacji rodzicielskiej.
Zapytamy więc partie, co zamierzają zrobić w kwestii równouprawnienia ojców względem matek, czy zamierzają wyrównać świadczenia rodzicielskie ojców i matek, czy zamierzają coś zrobić w sprawie „cichej” dyskryminacji ojców, a także jaki jest ich stosunek do monitorowania i zwalczania zjawiska alienacji rodzicielskiej.
Ochrona zdrowia mężczyzn
W Polsce mamy ogromny problem ze zdrowiem mężczyzn. Najbardziej poważny problem dotyczy samobójstw – przypomnijmy, ponad 80% skutecznych samobójców to mężczyźni. Różnica między płciami jest jedną z najwyższych w Europie (niższa była tylko w Ukrainie, przed wojną), a odsetek samobójstw na 100 tys. mieszkańców – trzeci najwyższy. Tak jakby co roku z mapy Polski znikało kilkutysięczne miasto.
Mamy także ogromny problem z profilaktyką chorób mężczyzn. Mężczyźni rzadziej się leczą, rzadziej się badają, a kiedy potrzebują pomocy – jest często za późno. Mimo że wnoszą zdecydowaną składek do systemu – korzystają z niego w nieproporcjonalnie niskim stopniu. Pisaliśmy o tym także na blogu.
W rezultacie w Polsce istnieje wyjątkowo wysoka, najwyższa w krajach grupy porównawczej (państwa Grupy Wyszehradzkiej) dysproporcja w długości życia mężczyzn i kobiet, na niekorzyść tych pierwszych.
Potrzebujemy narodowego programu przeciwdziałania samobójstwom, a także równości w programach zdrowotnych, a zwłaszcza profilaktyce chorób mężczyzn. Profilaktyka nowotworu prostaty czy jąder powinny otrzymać proporcjonalne finansowanie jak profilaktyka nowotworów szyjki macicy czy piersi. Dziś ruchy takie jak Movember funkcjonują dzięki energii osób i firm, bez finansowania publicznego.
Planujemy zapytać partie, czy zamierzają uruchomić program przeciwdziałania samobójstwom. Zapytamy je także, co zamierzają zrobić, aby profilaktyka mężczyzn była bardziej skuteczna i aby nakłady na choroby charakterystyczne dla mężczyzn były analogiczne, jak chorób kobiet.
Równość wobec służby wojskowej
Kolejna rzecz, o której pisaliśmy. Aktualna Ustawa o obronie Ojczyzny teoretycznie umożliwia powołanie obywatela do wojska niezależnie od jego płci. Jednak kwalifikację wojskową przechodzą tylko mężczyźni. Realnie rzecz biorąc, trudno spodziewać się, że w przypadku konfliktu zbrojnego pod broń zostaną powołane osoby, które takiej kwalifikacji nie przeszły.
Mężczyźni w wieku poborowym są przeciwni obowiązkowej służbie wojskowej (zwolennikami jest jedynie 10%). Zwolennikami w znacznie większym stopniu są kobiety oraz osoby starsze – czyli ci, którzy nie mieliby temu obowiązkowi podlegać.
Kolejne pytanie będą więc dotyczyć stosunku do obowiązkowej służby wojskowej oraz równego traktowania kobiet i mężczyzn podczas kwalifikacji i poboru.
Zebrane wyniki opublikujemy w postaci takiej infografiki.
